- başıbatmış
- 1) пропащий; 2) ах, чтобы он пропал! пропади он! несчастный он!
Азербайджанско-русский словарь. — Баку. Х. Азизбеков. 1984.
Азербайджанско-русский словарь. — Баку. Х. Азизбеков. 1984.
başıbatmış — sif. və is. dan. Söyüş, qarğış yerində işlənən ifadədir. <Xırdaxanım:> Xeyir olmamış nə var, a başıbatmış! N. V.. <Cümşüd:> – Əlbəttə, xan! – dedi, – bilirsən ki, bu başıbatmış dörd məlik mənim atamla da düşmənçilik ediblər. . . Ç..… … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
kifir — sif. 1. Çirkin, eybəcər. Kifir qadın. Kifir uşaq. – <Sənəm:> Nə kifir kişidir, ay Allah! Ü. H.. <Qumru:> Bəy olanda nə olar, başıbatmış nə qədər də kifirdir. M. C.. 2. məc. Pozğun, yaramaz, ləyaqətsiz, murdar … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
qudurğanlıq — is. Qudurma, həddini aşma, cızığından çıxma, azğınlıq; həddindən artıq lovğalıq, həyasızlıq; harınlıq; qudurğancasına hərəkət. <Cümşüd:> Bilirsən ki, bu başıbatmış dörd məlik mənim atamla da düşmənçilik ediblər. . Qudurğanlıq edirlər. Ç..… … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
ədavət — is. <ər.> Ürəkdə saxlanılan düşmənçilik hissi, kin, küdurət, qərəz, birinə qarşı qəzəb hissi. . . Bəy bir məclisdə danışdı ki, Mirzə Möhsünlə mənim bir ədavətim yoxdur. Qant.. Ədavət bəsləmək – kin bəsləmək, kin küdurət bəsləmək, birisinə… … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti